เรื่องเสียว
จับอีหัวหน้าปากดีแต่หีใหญ่มาข่มขืนให้เข็ดควย!
เรื่องเสียวนี้เกิดขึ้นเมื่อราว ๆ สองสัปดาห์ก่อน “ไอ้หาน”
เป็นช่างไม้ที่ไซต์งานก่อสร้างแห่งหนึ่ง มันทำงานที่นี่มาราว ๆ
สามปีเศษแล้ว ที่มันอดทนทำก็เพราะว่าค่าแรงที่ค่อนข้างสูงพอประมาณ
เพราะว่าเจ้าของบริษัทเป็นคนใจถึง
แต่เขากลับไม่ชอบเสมียนที่เป็นคนคุมงานทั้งหมด
รวมทั้งการเบิกจ่ายของsด้วย “ปลื้ม”
เป็นหญิงสาวที่ปากดีและไม่ค่อยไว้หน้าใคร
เหตุผลหนึ่งอาจเพราะว่าเธอนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างไว้ตัว แล้วก็สวย
มีผู้ชายมาจีบเยอะ
แต่ดูเหมือนว่ากำลังจะสานสัมพันธ์กับหัวหน้าของนายช่างใหญ่อยู่
เธอเลยหมิ่นคนที่ตำแหน่งน้อยกว่าเป็นว่าเล่น
คำด่าทอของเธอบาดลึกถึงขั้วหัวใจ
ครั้งหนึ่งที่หานเผลอยกของแล้วไปสัมผัสโดนตัวเธอเข้า
เธอกลับทำท่ารังเกียจแล้วพูดประมาณว่า
อย่าเอาตัวที่เปรอะฝุ่นไม้มาถูกสิ เดี๋ยวผื่นขึ้น
หานคิดมาตลอดว่าถ้อยคำพวกนี้มันน่าจะอยู่ในละครไม่ใช่เรื่องจริง
แต่พอมันเป็นอย่างนั้นแล้ว
ก็ทำให้ไอ้หานรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก
วันหนึ่ง ช่วงสิ้นเดือน
หานรู้ว่าปลื้มจะต้องเคลียร์เอกสารและบัญชี
มันจึงไปดักรอเธอที่ประตูทางออกด้านหลัง
ซึ่งตรงนี้ไม่มีกล้องวงจรปิด พอปลื้มเผลอ
มันก็กระชากปลื้มมาแล้วโปะยาสลบทันทีเพราะความหมั่นไส้
พร้อมกับพามาที่โกดังร้างแห่งหนึ่ง มันรอจนกระทั่งเธอตื่นขึ้นมา
ถึงปรากฏตัว
แน่นอนว่าปลื้มยังคงด่าทอมันอย่างเต็มที่
แต่แล้วมันก็จัดการตบเธอเข้าไปเต็ม ๆ จนหน้าหัน
ความปากร้ายกลายเป็นการเว้าวอนขอให้อีกฝ่ายไว้ชีวิตทันที
แต่เพราะว่ามือของเธอโดนมัดผูกขึ้นสูงกว่าหัว
เลยทำให้ปลื้มรู้ชะตากรรมของตัวเองแน่ว่าเธอจะไม่รอดเงื้อมมือไอ้หาน
ทว่ามีอีกสิ่งหนึ่งที่เธอไม่รู้มาก่อน นั่นคือมันไม่ได้จะฆ่าเธอ
การที่เธอตะโกนไปว่า “ไว้ชีวิตฉันเถอะ” จึงไม่มีความหมายใด ๆ
ทั้งสิ้น
หานจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แล้วรูดควยจนควยแข็งขึ้นมา
ก่อนจะเดินไปกระชากเสื้อผ้าของเสมียนสาวออกจนหมด
เหลือเพีนงร่างกายที่เปลือยเปล่าและส่วนสวาทที่ไม่อาจจะปิดบังได้
นมใหญ่เท่าหัวเด็ก ปานนมชมพูน่าดู เอวบางร่างน้อย
สองขาที่พยายามกระถดถอยหนีก็เปิดเผยให้เห็นถึงหีใหญ่โหนกนูนที่เด่นชัดขึ้นมา
ไอ้หานปล่อยให้เธอร้องขอชีวิตต่อไป
เพราะว่าสถานที่แห่งนี้ต่อให้ตะโกนจนคอแตกก็ไม่มีใครทั้งนั้นที่จะได้ยิน
มันถึงรู้สึกสาใจนักที่ได้ยินเสียงของปลื้มที่เสียท่าและอับจนหนทาง
หยาดน้ำตาที่นองหน้าสาวไม่ได้ทำให้มันรู้สึกใจอ่อนขึ้นมาเลย
หานเดินเข้าหา กระชากสองเท้าของเธอเข้ามาให้ประชิด
สอดร่างกายเข้าที่เรียวขาของเธอ แคมหีชมพูค่อย ๆ แหวกออกช้า ๆ
“โดนฝุ่นไม้ไม่ได้…วันนี้มึงโดนควยช่างไม้ไปก่อนก็แล้วกันว่ะ ฮ่า
ๆ ๆ ๆ” หานหัวเราอยากสะใจ
เอาลำควยใหญ่ยาวกว่าแปดนิ้วของมันที่แข็.เต็มที่ฟาดเข้าที่โหนกหีของปลื้ม
ก่อนจับยัดเข้ารูหีของเธอทันทีพร้อมกับกระแทกฝืนทุก ๆ
อย่างดันควยเข้าไปจนสุดความยาว
ปลื้มร้องลั่น เธอพยายามขัดขืน แต่มันกลับเป็นเรื่องดี
เพราะว่ารูหีของเธอยิ่งเกร็งและตอดควยของไอ้หานเอาไว้อย่างเต็มที่
มันจับขาของเธอยกขึ้นสูงแล้วโยกสะโพก ตอกควยเข้า ๆ ออก ๆ
อยู่อย่างนั้นต่อเนื่องและถี่รัว ทุก ๆ ดอก ตอกเข้าไปจนมิดลำ
ทำให้ไอ้หานมันยิ่งหัวเราะระคนเสียงครางอย่างเสียวซ่านออกมา
ถึงจะเกลียดหน้าของอีปลื้มมากแค่ไหน
แต่รูหีและสัดส่วนของมันก็เร้าอารมณ์ดีเหลือ…ไอ้หานยิ่งกระแทกควยเข้าไปเรื่อย
ๆ และแม้ว่าอีปลื้มมันจะไม่ได้เต็มใจที่จะโดนเย็ดนัก
ครั้นโดนควยใหญ่โตมโหฬารเข้าใส่น้ำเงี่ยนกลับไหลเยิ้มช่วยให้อีกฝ่ายเย็ดมันได้อย่างถี่รัวมากขึ้นไปเรื่อย
ๆ
ทุก ๆ ครั้งที่ตอกควยเข้าไปสุดด้ามเนื้อ
เสียงด่าของอีปลื้มจะดังขึ้นมาครั้งหนึ่ง
แล้วก็ตามด้วยเสียงครางอย่างเสียวซ่าน แม้ว่าจะโดนขืนใจ
แต่พอโดนควยใหญ่เข้าไปก็เสียวหีจนไม่สามารถโกหกความรู้สึกของตัวเองได้
มันน่าขำ และน่าสมเพช นั่นแหละ
ไอ้หานจึงพอใจที่จะขืนใจอีปลื้มต่อไป
ข่มขืนเสียให้มันรู้ว่าไม่ควรจะไปเหยียดหยามคนอื่น
ไอ้หานให้เกียรติเพศแม่เสมอ…ยกเว้นอีปลื้มที่ปากไม่ดีและหน้าตาก็ไม่เหมือนแม่มัน
สองเรียวขาถูกจับขึ้นพาดบ่าแล้วกระแทกควยเข้าไปเต็มแรงที่ยังคงเหลือพร้อมกับฝากน้ำควยแตกในเข้าไปในรูหีของอีปลื้มที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเสียวหรืออย่างไร
เสียงครางดังขึ้นคบอในลำคอพร้อม ๆ กับที่ตาเหลือกลอย
แถมน้ำหีของมันก็ไหลเยิ้มทะลักสวนลำควยออกมา…ดูเหมือนว่าหญิงสาวตรงหน้าเองก็จะเสร็จสมอารมณ์หมายไปด้วยเหมือนกันด้วยความอับอาย
ปลื้มสาปแช่งไอ้หานอยู่ไม่รู้เท่าไหร่
แต่เมื่อมันหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วบอกว่าถ่ายทุกอย่างเอาไว้
ก็ทำให้อีปลื้มเงียบปากทันที
เพราะเธอรู้ว่าหากคลิปนี้ถึงมือแฟนของเธอเมื่อไหร่
อนาคตของเธอดับวูบแน่…ฉะนั้นแล้วไอ้หานจึงได้ทียื่นข้อเสนอ
ว่าหลังจากนี้อีปลื้มห้ามพูดจาหมาไม่แดกกับมันอีก
ซึ่งปลื้มตกปากรับคำด้วยความจำยอม
และข้อสอง…ถ้าไอ้หานเงี่ยน
เรียกปุ๊บ ต้องมานอนแผ่ให้เย็ดปั๊บ!
จบ
